معنی گل و گویی - جستجوی لغت در جدول جو

فرهنگ گویش مازندرانی

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(گَ لُ)

موی سر و زلف. مجموعۀ مو. انبوه موی سر.
- گل و گیس یکدیگر را کندن یا گل و گیس کسی را کندن، گل و گیس ضعیفه را کند

(گَ لُ)

سر و گوش.
- دست به گل و گوش کسی کشیدن، نوازش دادن یا ملاعبه

گوش و حوالی آن

آلو ترش، اگو

دشنام، دشنام دادن به مردگان و اموات که توهینی سخت محسوب